Türkiyede kimsenin kimseye saygısı yok maalesef. Bizim burada büyük bir kebapçı restorantı var. Yaz aylarında akşamları düğün organizasyonları yapıyorlar ve ses yalıtımı diye birşey de yok ki zaten açık havada büyük hoparlörlerle bangır bangır müzik çalıyorlar. Bizim ev bu restorantın biraz yukarı mahallesinde kalmasına rağmen ciddi manada sesler bize bile geliyor. Aslında anayasaya göre de suç. Kamu huzurunu bozmak suçuna giriyor. Şikayetlerin ardı arkası kesilmiyor ama adama göz yumuyorlar işte. Belki de restorantın sahibine gitsem beni tersleyecekler. Şaka gibi bir ülkede yaşıyoruz maalesef. Tek istediğim anayasal haklarımın gasp edilmemesi çok mu şey istiyorum. Bir ton vergi topluyorlar bari kamu huzurunu sağlasınlar. Hem kurallar herkese uygulanmıyor, kişi kayırmacılığı yapılıyor hem de insanımız aşırı derecede empati duygusundan yoksun
Vardır devletin içinde birkaç tanıdığı polisleri de bağlamıştır , yoksa basarlardı tepesine belli ki godaman biri , yazık
Türkiyedeki genel zihniyet bu maalesef. Ne kurallar herkese eşit uygulanıyor ne de toplum kaliteli bir toplum. Bencil ve empati duygusundan yoksun bir toplum. İnsanlara baksana. Hekesin bir kendi doğrusu var ve etrafındaki herkes te o kişinin doğrusuna göre yaşamak zorunda sanki. Türkiyede birçok insan, birçok insanın yemesine, içmesine, giyimine, yaşam tarzına müdahale etmeyi kendisine adeta bir hak olarak görüyor. Yahu be mübarek sen bir dine inanıyorsun onu anladık. Ben inanmak zorunda mıyım, senin gibi düşünmek zorunda mıyım. Bir dine inanıyorsam bile senin inandığın gibi inanmak zorunda mıyım. Senin kendi doğruların neden benim veya başkasının da doğruları olsun. Nitekim benim doğrularım senin doğruların değilken
İnsanlar gerçekten empatiden yoksun bu ülkede. Birileri üçgen kafalıysa herkes üçgen kafalı olmalı. Birileri kare kafalıysa herkes kare kafalı olmalı. Böyle bir dünya yok işte. Böyle bir dünya sadece dayatmacı yönetimlerde var
Çok doğru yorum kral kesinlikle katılıyorum, daha derinine inmek isterdim konunun, işte gerek yok kime neyi anlatıcanTürkiyedeki genel zihniyet bu maalesef. Ne kurallar herkese eşit uygulanıyor ne de toplum kaliteli bir toplum. Bencil ve empati duygusundan yoksun bir toplum. İnsanlara baksana. Hekesin bir kendi doğrusu var ve etrafındaki herkes te o kişinin doğrusuna göre yaşamak zorunda sanki. Türkiyede birçok insan, birçok insanın yemesine, içmesine, giyimine, yaşam tarzına müdahale etmeyi kendisine adeta bir hak olarak görüyor. Yahu be mübarek sen bir dine inanıyorsun onu anladık. Ben inanmak zorunda mıyım, senin gibi düşünmek zorunda mıyım. Bir dine inanıyorsam bile senin inandığın gibi inanmak zorunda mıyım. Senin kendi doğruların neden benim veya başkasının da doğruları olsun. Nitekim benim doğrularım senin doğruların değilken
