- 883
- 183
- 43
Ölümden korkmuyorum. Ölümden sonrasından da korkmuyorum.. Ben insanlardan korkuyorum.. Yani türkiye insanlarından.. Yapmayacakları puştluk, yavşaklık yok
Olsun yinede kimseyi yargılamayalım bütün dünyada öyle sonuçta, her insanın peygambermişçesine iyi olduğu bi gezegende yaşamıyoruzÖlümden korkmuyorum. Ölümden sonrasından da korkmuyorum.. Ben insanlardan korkuyorum.. Yani türkiye insanlarından.. Yapmayacakları puştluk, yavşaklık yok
Evet kısacası sana bi hayat adanmış onu yaşa. Ama asıl gerçeği de bilsek, aklımızdaki sorulara cevap bulsak öyle yaşasak.. Tanrı kendi varlığını ortaya koysa kendini gösterse ondan korkmayan insan mı kalır. Bütün savaşlar bütün düşmanlıklar biter, yine kötülükler olur ama "kesin" cezalandırma korkusuyla dünyadaki kötülükler adeta son bulur. Bu boktan zalimce hayatı, bütün insanlığın kardeşçe bir yaşamasına tercih ederdim, kim tercih etmezki zaten her an kaos korkusuyla yaşamaktan iyidir. Bu dünya güzellikler doluysa kötülüklerle de doluÖlümden korkmayan bir insan yaşamaya olan hevesini kaybetmiş insandır bence, bu demek değildir ki ölmek istiyor. Fakat ölse de üzülmeyecektir demektir.
ülkemizde milyonlarca insanın, bu hislerde olduğunu düşünüyorum. daha güzel hayatların mümkün olduğunu bildiği hâlde, o hayattan mahrum kaldığıni bilen, hükümetlerce haklarının ırzına geçildiğini bilen, dayatmalar altında bir hayat sürdüğünü bilen,salgındı, işsizlikti, yoksulluktu sürekli bir olumsuzlukla baş eden ülke insanımızın evet yaşama olan hevesi gittikçe azalmıştır. evet gidip kendini öldürmez ( ki her gün öldürenler de var ) ama ölse de koymaz artık ona. hayata sıkı sıkı tutunması için nedenleri git gide azalmaktadır çünkü.
Bir filmde ,çok sevdigim bir replik vardır
X kişi : affedersiniz doktor hastalıği nedir ?
doktor : hiçbir belirgin hastalığı yok sadece yaşlı ve güçsüz. bir deri bir kemik kalmış. durumu hiç de iyi değil.
X kişi: yaşlılık başa bela...
doktor : yaşlılık berbat bir hastalıktır ama kötüsü de var, ölüm.
X Kişi: ölüm mü ?
doktor : evet. ölüm hepsinden daha kötü. insan gözlerini bu güzel dünyaya, bu güzel tabiata, bu güzel nimetlere kapatıp gidiyor. ve bir daha geri dönmüyor.
X kişi: fakat öbür dünyanın bu dünyadan daha güzel olduğunu söylüyorlar.
doktor : öbür dünyaya gidip gelen var mı ki daha güzel olup olmadığını söylesin. diyorlar ki: "hurili cennet güzeldir. " ben diyorim ki, üzüm suyu ondan daha güzeldir. elinde olana sarıl o boş vaadleri bırak. davulun bile sesi uzaktan güzeldir. elinde olana sarıl...
bizler ne kadar elimizde olana sarılıp mutlu olmaya hayattan keyif almaya çalışsak da bizden daha güçlü olanlar da, bir o kadar bizi mutsuz etmeye çalışıyor. yine de pes etmemek gerekölümden korkmamalı evet ama ona da koşmamalı.
Merak ettiğim bişeyse de, acaba allah neyi nasıl uygun görücek ne karar vericek. Sebepsiz yere ölen, açlık, acılar, sefalet çeken kemikleri sayılan insanlara, çevresel faktörler yüzünden mecburen, son çare olarak istemediği kötülükler yapan insanlara nasıl bir ceza karar verecek. Mesela birisini öldürüp hapse giren ve 30-40 sene hapiste çürüyüp orda can veren bi adamı nasıl cezalandırıcak veya cezalandırıcak mı. Veya daha da uçuğu, tanrı nasıl var olduEvet kısacası sana bi hayat adanmış onu yaşa. Ama asıl gerçeği de bilsek, aklımızdaki sorulara cevap bulsak öyle yaşasak.. Tanrı kendi varlığını ortaya koysa kendini gösterse ondan korkmayan insan mı kalır. Bütün savaşlar bütün düşmanlıklar biter, yine kötülükler olur ama "kesin" cezalandırma korkusuyla dünyadaki kötülükler adeta son bulur. Bu boktan zalimce hayatı, bütün insanlığın kardeşçe bir yaşamasına tercih ederdim, kim tercih etmezki zaten her an kaos korkusuyla yaşamaktan iyidir. Bu dünya güzellikler doluysa kötülüklerle de dolu
Tarih boyunca birçok dinin tanrıları gözle görünür, belli yerleri işgal eden, belli renk ve ebatlara sahip varlıklardı. ancak bunların hepsi kusurlulardır,belli ebatlara sahip, renkli bir varlık başka bir varlığa benzetilebilir, neden daha büyük olmadığı sorgulanabilir… en mükemmel varlık benzersiz olmalıdır, nitekim kuran bunu şu şekilde açıklamaktadır:Evet kısacası sana bi hayat adanmış onu yaşa. Ama asıl gerçeği de bilsek, aklımızdaki sorulara cevap bulsak öyle yaşasak.. Tanrı kendi varlığını ortaya koysa kendini gösterse ondan korkmayan insan mı kalır. Bütün savaşlar bütün düşmanlıklar biter, yine kötülükler olur ama "kesin" cezalandırma korkusuyla dünyadaki kötülükler adeta son bulur. Bu boktan zalimce hayatı, bütün insanlığın kardeşçe bir yaşamasına tercih ederdim, kim tercih etmezki zaten her an kaos korkusuyla yaşamaktan iyidir. Bu dünya güzellikler doluysa kötülüklerle de dolu
Aslında ölümden değil,geride kalanların üzüntüsünden korkarım.Bence insanlarda eşyalar gibi eskiyip yok oluyorlar ama ruh ölmez bence,daha çok reenkarnasyonun varlığına inaniyorum.biz ölünce ruhlarimiz yeniden doğacak ama bebeklikten dogacaklari için hicbirsey hatirlamayacaklar.inginc şeyler yasadim mesela bazen birseyleri daha önce görmüş yada yaşamış gibi hissediyorum onu da buna bağlıyorum.